KRAL OYUN
İnsanlar doğdukları andan itibaren çevrelerini tanımaya ve içinde bulundukları ortamı tanımaya çalışırlar. Bu tanıma çabası, dokunma, koklama, ısırma, yemeye çalışma, tutma vb. şekillerde olabilir. Bulunduğu çevreyi tanıma ve uyum sağlama çabasının bir parçası da çocukların oynadıkları oyunlardır. Çocuklar gelişimlerini oyunlar oynayarak tamamlarlar.
Çocukları için en kral oyunlar, zamanın modasına ve ruhuna uygun olan içinde bulundukları zamanın teknolojisini kapsayan oyunlardır. Günümüz çocukları için en kral oyunlar, bilgisayar ile oynanabilen oyunlardır. Mesela günümüz çocuklarına sorsanız birçoğu sapanın adını duymuştur ama nasıl bir şeydir belki de bilmez veya topaç nedir nasıl çevrilir bilmez, ya da en fazla sorsan topaca by blade (Bir ara çizgi filmi yayınlanmış olan bir tür topaç benzeri oyuncak) der. Yani çocukların oynayacakları en kral oyunlar içinde bulundukları zamana uygun oyunlardır. Günümüz çocuklarının severek oynadıkları oyunlar arasında, sokakta oynan oyun sayısı oldukça azdır. Çocukların sokakta oynamayı sevdikleri oyunların başında futbol ve benzeri oyunlar gelmektedir. Bu durum kız çocukları için daha da vahimdir. Kız çocukları futbol ve türevleri olan oyunları oynamayı pek sevmedikleri için kız çocukları için kral oyun tabiri sadece, ellerindeki model model, telefondan birbirlerine sosyal ağlardan paylaşımlarda bulunmak ve birbirlerinin ne yaptığını merak etmekten öteye geçmemektedir.
Bilgisayar oyunu oynayan çocuklar, oynadıkları bilgisayar oyunlarının iyi mi? Kötü mü olduğunu belirtmek için genelde Kral Oyun deyimini kullanır. Kral oyunlar tabiri kullanılan oyunlar genelde çocuklar arasında kısa zamanda popüler olmakta ve bir süre sonra Kral Oyunlar listesinin en başına yerleşmektedir. Bilgisayar oyunları günümüz çocuklarını evlere hapsetmekte ve çocukların sosyalleşmesini engellemektedir. Bu nedenle çocukların özellikle çok severek ve kral oyun diyerek listenin en başına yerleştirdikleri oyunların sıkı sıkıya takip edilmesi ve bu tür kral oyunların çocuklarımızı esir almasının önüne geçilmelidir.
Çocuklarını bilgisayar başında geçirdikleri zaman dikkatle incelenmeli ve çocukların sokaklara çıkması ve sokakta oyunlar oynamaları teşvik edilmelidir. Çocukların sokakta geçirdikleri zamanın hayatı tanımanın en temel kurallarından biri olduğu unutulmamalı, çocuklar sokaklara salınırken de mutlaka sokaklar ve sokaklarda karşılaşabilecekler tehlikeler hakkında uyarılmalıdırlar. Çocukların sokaklarda geçirdikleri zaman takip edilerek sokaklarda kimlerle ne yapıyor bu da dikkatle incelenmeli ve çocuklar hayatı tanırken türlü tehlikelere maruz kalmaları da önlenmelidir.
Çocuklar oyun oynamaları için sadece sokaklara salınmamalı, aynı zamanda hayatın sadece bulundukları çevreden ibaret olmadığını anlamaları için yakın köylere, kasabalara da götürülmeli ve buralardaki hayatı da tanımaları sağlanmalıdır. Bu gün büyükşehirlerde yaşayan birçok çocuk yer fıstığının ağaçta yetiştiğini zannetmekte, köy yumurtasını kokuyor diye yemeye yanaşmamaktadır. Çocuklarımıza sadece bilgisayarı, bilgisayar oyunlarını değil etrafta neler olup bittiğini de öğretmemiz, ileriki hayatlarına hazırlanmalarında çok büyük rol oynayacaktır. Çocukların yedikleri yiyeceklerin nasıl üretildiğini, nasıl yetiştirildiğini bilmeleri, aynı zamanda tasarruf bilincinin de gelişmesine katkı sağlayacaktır. Bu nedenle çocuklarımıza sadece teknolojik gelişmeleri değil, aynı zamanda tarımsal gelişmeleri de öğretmeye gayret etmeliyiz. Bir çocuk ekmeğin nasıl yapıldığını, sofraya gelene kadar hangi aşamalardan geçtiğini bilmelidir. Ekmeğin nasıl üretildiğini bilen bir çocuk, ekmeği israf etmekten kaçınacaktır.
Bu nedenle çocuklarımızın en kral oyun olarak bildikleri bilgisayar oyunlarını birazcık da olsa kenara bırakmaları veya en azından çok daha zararsız olan flash oyunları oynamaları teşvik edilmeli, oynadıkları oyunların çocuklarımızın ruhsal ve psikolojik gelişimine katkı sağlayacak oyunlar olmasına dikkat etmeliyiz. Çocuklarımızın geleceği için ve topluma faydalı birey olmalarının yolu, hayatı tanımaktan ve hayatın sadece bilgisayar oyunu olmadığını anlamaktan geçer.
