PİrİnÇ Faresİ
Pirinç faresi», evlere girmeyen temiz bir hayvandır. Ev faresi, Avrupa ile Asya'da ne kadar bolsa, bu da Güney ve Orta Amerika ile Meksika'da en kalabalık olan kemiricidir.
«Pirinç faresi» adı, Güney - doğu Birleşik Amerika'nın pirinç tarlalarında pek bol olduğu zamandan kalmadır. Pirinç faresi'nin o sıralarda pirinç ürününe büyük zararları dokunurdu. Halbuki bu hayvan aslında yeşil otların saplarını pirinçten çok sever. Her hafta ağırlığının iki misli kadar yiyecek yer.
İyi yüzen bu fare, suya yakın çayırlarda ve bataklık bölgelerde yaşamayı sever, bununla beraber yüksek yerlerde barınanları da vardır. Gündüz saatlerini az derin bir yeraltı ininde veya bitkilerin altındaki yuvasında geçirir. Met ve ceziri olan bataklıklarda, yuvasını çalıların ve kamışların yukarılarına asar.
Saldırgan bir dişi: Pirinç faresi sıcak iklimlerde bütün yıl ürer. Dişi, inine bir erkeğin gelmesini bek-lemeyip kendisi bir eş aramaya çıkar. Fakat bütün flört birkaç saatten fazla sürmez. Bu zamanın sonunda dişi eşini kapı dışarı eder. Yirmi beş gün sonra dört veya beş yavrunun doğumunun üzerinden on saat geçmeden de, yeni maceralar peşine gider.
Yavrular on iki günlük olunca başlarının çaresine bakabilecek hale gelmiş olurlar. Annelerinin onlara daha ziyade bakmaya vakti yoktur ki. Yılda sekiz veya on kere doğurduğuna göre, yeni yavruların gelmesine hazırlanmak zorundadır. Yavrular da yedi haftalık olunca üremeye başladıklarına göre, bu pirinç farelerinin ne kadar hızla çoğaldıklarını düşünebilirsiniz.
Pirinç faresi çok yırtıcıdır, soydaşlarını öldürmekten dahi çekinmez. Kendi kavgacı tabiatı ve baykuş, yılan ile gelincik gibi tabiî düşmanları, bu farenin nüfusunu az çok sınırlandırır.
Pirinç faresi'nin irilik bakımından farklı 180'i aşkın türü vardır. Ortalama uzunluk, kuyrukla beraber 30 santimdir. Bu hayvanların siyahla karışık renkleri, koyu sarı, gri, esmer ve koyu kızıl arasında oynar. Kürkleri kaba, lâkin uzunca tüylüdür. Seyrek tüylü kuyrukları, baş ile vücut uzunluğunun dörtte üçü kadardır.
