Ev SiÇani
Ev sıçanı», grubun tipik üyesidir. Uzun kuyruğuyla birlikte uzunluğu ancak 15 santimi bulan küçük bir hayvandır. Yumuşak kürkünün üst yüzü kahvemsi gri, altı ise koyu san olabilir. Bu hayvan da Amerika'ya fare gibi 18. yüzyıl sonlarında kaçak yolcu olarak seyahat ettiği gemilerle gelmiştir.
Ev sıçanı sıcağı sever. Isıtılan bir evde bütün yıl boyunca ürer. Bir batında dört ilâ altı yavru doğarsa da, bu sayı bazen dokuza veya ona kadar çıkabilir. Sıçanlar iki aylık olunca üremeye başlarlar .
Örümceğin tuzağına düşen sıçan:
Ev sıçanları özellikle geceleri hareket halindedirler. Çok sayıda düşmanları vardır. Örümceklerin ağına yakalanmaları enteresandır. Bir keresinde kara dul tipi bir örümcek bir ev sıçanını ağıyla kıskıvrak ettikten başka, çırpınmasına son vermek için de onu sokup zehirlemiş, sonra da sıçanı büyük bir ustalıkla yukarı çekmişti. Sıçan böylece, örümcek onu yiyene kadar havada asılı kalmıştı.
Şarkı söyleyen sıçanlar:
Dünyanın birçok yerlerinden ev sıçanının, «şarkı» söylediği bildirilmiştir. Sesi de kugumsu, lâkin zayıf, şarkısı ise müzikal bir ötüş olarak tarif edilmiştir.
Fakat »şarkı söyleyen sıçanlar» ı muayene eden uzmanlar, bunların burnu ile boğazında anormal durumlara rastlamamışlardır. Bundan ötürü de bu hayvanların şarkı söylemesini, bronşlarındaki bir arıza veya astım olarak yorumlamaktadırlar.
Hem zararlı, hem de faydalı:
Ev sıçanı'nın lehinde söylenebilecek pek az şey vardır. Allahtan şüpheci değildir de fareyi bir an dahi aldatamayacak kapanlara kolaylıkla yakalanabilir. Ev sıçanı'mn kilerlere verdiği zarar, yediği şeylerin çokluğundan ziyade, pisliğiyle insanlar tarafından yenecek şeyleri yenilemez hale getirmesinden ileri gelir. Fakat faydalı olduğu bir taraf da vardir. Tıp laborâtuvarlârında deneme hayvanı olarak kullanılması
sayesinde topluma büyük hizmetlerde bulunmustur.
de bulunmuştur. «Beyaz sıçan» insanoğlunun ev saçım'ndan ürettiği türlerden biridir.
