Öyle yaşayın, öyle çalışın, öyle konuşun ki, sizin yüzünüzden kimse Cehenneme gitmesin.
* Sorulan dini suallere verilen cevaplara dikkat etmeli, cevap vermek kolay değildir. Cevap verenler de ahirette hesaba çekileceklerdir.
* Allahü teâlâ bir kimseye, bir büyüğü tanıttıysa, neyi tanıtmadı, bir büyüğü tanıtmadıysa neyi tanıttı.
* Mevlana Halid-i Bağdadi hazretleri buyuruyor ki:
Allahü teâlânın bir kulunu sevmediğinin alameti bu yolun büyüklerine itirazdır.
* Mümin, mümine Allah için sevgiyle baksa Cenab-ı Hak bütün günahlarını affeder.
* Allahü teâlâ kendisine güvenene yardım eder. Paraya, mala mülke şuna buna güveneni, güvendiğiyle baş başa bırakır.
* Allah için olan işte sevgi vardır. Dünya için olan işte sevgi yoktur. Dünyanın tabiatında sevgi yoktur. Allahü teâlâ dünyayı yarattığından beri, bir defa olsun rahmet nazarı ile bakmamıştır. Dünya, nefs ve şeytanın azmasına yardımcı olmaktadır. İnsanın dünyalığı arttıkça, nefsi azar, gurur, kibir artar, kontrolden çıkar...
Ahireti bırakıp, hep dünyalığı artırmak için gece gündüz çalışmak, ızdırabı, sıkıntıyı, sevgisizliği artırmak ahmaklık alametidir. Bir kalbde iki sevgi olamaz. Bir kalbde dünya sevgisi varsa, o insanda Allah sevgisi olamaz. Olamayınca da her yerde, ailesinde, işinde sevgisizdir. Bazıları çok sevilir, bazılarından kaçmaya bakılır. Araştırılırsa, muhakkak onun dibinde başka sevgi olduğu görülür. Allah sevgisi olan kalbde ihlas olur. İhlas olan kalbde Allah sevgisi olur. İhlasla dünya zıttır. Dünya; nefsin ve şeytanın tuzağıdır. Varlıkta imtihan, darlıktan daha zordur. Çünkü darlıkta hep Allah deniyor, varlıkta akla gelince söyleniyor. Bu çok tehlikeli.
* Bir mürşid-i kâmilin talebesine ne yapılsa, hocasına gider. Hocasının talebesini hakkıyla sevmeyen hocasını tanıyamaz, hocasından hiç istifade edemez.
* Ehli sünnet itikadında olmak, büyükleri tanımak büyük nimettir. Tanıdıktan sonra ayrılmak da büyük felakettir. Ayrılanlarla beraber olmak da büyük felakettir. Ayrılanlarla beraber olmak engerek yılanıyla beraber olmaktan daha tehlikelidir.
* İman, Allahü teâlânın bizzat ihsanıdır, çünkü bir kimseye bir şeyler anlatılır, ama imanı Ondan başkası veremez. Allahü teâlâ bir kuluna iman vermişse, ihsanlardan en büyüğünü vermiş demektir. Artık o kulun kalkıp bir kuruşun hesabını yapması, mümin kardeşinin gıybetini, dedikodusunu yapması çok çirkindir.
* Bir fasık müminin, kalbindeki nuru dünyaya çıkarsalar, müminin iman nuru güneşin ziyasını kapatır. Mümin o kadar kıymetlidir, birbirinizi sevin.
* Kendinizi bir şey zannetmeyin. Hiçbir Müslümanı hakir görmeyin. Çok sarhoşlar imanlı gitmiştir. Nice mürşitler de imansız gitmiştir.
* Ahir zamanda imanla ölen çok az olur. Çok korkmalı.
