Aşk konusunda herkesin muhakkak söyleyebileceği cümleleri vardır. Çünkü damarlarımızda kan dolaştıkça seçmek, sevilmek, ilgi görmek, kabullenilmek isteriz. Bu her yaşta böyledir. Ancak özellikle gençlikte bizimle hayatımızı paylaşmasını istediğimiz, gülüşüne, bakışına, tavırlarına hayran olduğumuz insanlar tanır, onlara bağlılık geliştiririz. Onlar yanımızda olduğunda mutlu, onlarsız olduğumuzda da mutsuz oluruz. Öyle yoğundur ki aşk ile hissedilen bağlılık duygusu bazen kendimizi, kim olduğumuzu, nerden gelip, nereye gittiğimizi unutur, aşkın esiri oluveririz.

Bu nedenle de aşk şiirlerinin asla modası geçmez. Atilla İlhan’ın ‘Ben sana mecburum’ şiirini dinlediğimizde sevgiliye teslimiyet bayrağını çekeriz. Ahmet Arif’in “Hasretinden Prangalar Eskittim” şiirini belki de duymayan kalmamıştır. Bu şiirlerden bazıları bestelenmiş, dilimize dolanmıştır. Can Yücel’in “Senin için dediler ki” şiirini dinlediğimizde ne olursa olsun seven ve sevmekten vazgeçmeyen bir adamın inatçılığını gözlemleriz. Can Yücel sözleri buram buram aşk kokar. “Bağlanmayacaksın” der Can Baba Bağlanmayacaksın öyle körü körüne, o olmadan yaşayamam demeyeceksin, yaşarsın çünkü kelimeleri ile anlatır hayata ve aşka dair düşüncelerini. Sözlerinde biraz sitem ile.